ละตินหรืออิตาลี? มีว (2023)

ละตินหรืออิตาลี? มีสถานีวิทยุอิตาลีในบรุกลิน และตอนเป็นเด็กฉันเคยฟังมันตลอดเวลา ฉันชอบเสียงที่กลิ้งไปมาเหนือฉัน ราวกับว่าฉันอยู่ในมหาสมุทร และคลื่นก็ไม่สูงมากนัก ฉันเคยนั่งตรงนั้นแล้วให้น้ำมาท่วมตัวฉัน ใน BEAUtiful italian คนนี้ ในรายการของอิตาลี มักจะมีสถานการณ์ครอบครัวของบางประเภทที่มีการพูดคุยและการโต้เถียงกันระหว่างแม่และพ่อเสมอ: เสียงสูง: "Nio teco TIEto capeto TUtto . . " ดังเสียงต่ำ: "DRO tone pala TUtto!!" (ด้วยการตบมือ). มันดีมาก! ดังนั้นฉันจึงเรียนรู้ที่จะสร้างอารมณ์ทั้งหมดเหล่านี้ ฉันร้องไห้ได้ ฉันหัวเราะได้ ทั้งหมดนี้ ภาษาอิตาลีเป็นภาษาที่น่ารัก มีคนอิตาลีจำนวน จากคนอาศัยอยู่ใกล้กับเราในนิวยอร์ก ครั้งหนึ่งขณะที่ฉันขี่จักรยาน คนขับรถบรรทุกชาวอิตาลีบางคนอารมณ์เสียใส่ฉัน โน้มตัวออกจากรถบรรทุกของเขา แล้วทำท่าทาง ตะโกนทำนองว่า "ฉัน aRRUcha LAMpe etta Tiche!" ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนขี้ขลาด เขาพูดอะไรกับฉัน ฉันควรจะตะโกนกลับว่าอะไรดี? ดังนั้นฉันจึงถามเพื่อนชาวอิตาลีของฉันที่โรงเรียน และเขาพูดว่า "แค่พูดว่า 'A te! A te!' ซึ่งแปลว่า 'เหมือนกันกับคุณ! ฉันคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดี ฉันจะพูดว่า 'เอเต้! อะ เต้!” ท่าถอยหลังแน่นอน พอเริ่มมีความมั่นใจก็พัฒนาความสามารถขึ้นไปอีก จะขี่จักรยาน ก็มีผู้หญิงขับรถมารับ ระหว่างทาง และฉันจะพูดว่า "PUzzia a la maLOche!"-- แล้วเธอก็ย่อตัวลง! เด็กชายชาวอิตาลีที่น่ากลัวบางคนสบถคำสาปที่น่ากลัวใส่เธอ! มันไม่ง่ายเลยที่จะรับรู้ว่าเป็นคนอิตาลีปลอม ครั้งหนึ่ง ตอนที่ฉันอยู่ที่พรินซ์ตัน ขณะที่ฉันกำลังจะไปที่จอดรถที่ Palmer Laboratory ด้วยจักรยานของฉัน มีคนขวางทาง นิสัยของฉันเหมือนเดิมเสมอ: ฉันโบกมือให้ผู้ชายคนนั้น "oREzze caB ONca MIche!" ตบหน้า หลังของมือข้างหนึ่งชนกับอีกข้างหนึ่ง และทางขึ้นอีกข้างของพื้นที่ยาวของหญ้า มีคนสวนชาวอิตาลี ต้นไม้บางชนิด เขาหยุด โบกมือ และตะโกนอย่างมีความสุขว่า "REzza ma LIa!" ฉันเรียกกลับว่า "RONte BALta!" โดยส่งคำทักทายกลับไป เขาไม่รู้ว่าฉันไม่รู้ และฉันไม่รู้ว่าอะไร เขาพูด และเขาไม่รู้ว่าฉันพูดอะไร แต่ไม่เป็นไร! มันดีมาก! มันได้ผล! ท้ายที่สุด เมื่อพวกเขาได้ยินน้ำเสียงสูงต่ำ พวกเขาจำได้ทันทีว่าเป็นภาษาอิตาลี อาจจะเป็นมิลาโนแทนที่จะเป็น ของโรมาโน อะไรวะเนี่ย แต่เขาเป็นชาวอิตาลี! มันยอดเยี่ยมมาก แต่คุณต้องมีความมั่นใจอย่างแท้จริง เดินหน้าต่อไป และจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ครั้งหนึ่งฉันกลับมาจากวิทยาลัยเพื่อไปพักร้อน และน้องสาวของฉันไม่มีความสุข เกือบจะร้องไห้ ลูกเสือหญิงของเธอกำลังจัดงานเลี้ยงลูกสาวของพ่อ แต่พ่อของเราออกไปขายเครื่องแบบอยู่บนถนน ผมก็เลยบอกว่าผมจะพาเธอไปครับ เป็นพี่ชาย (ผมแก่กว่าเก้าปี เมื่อเราไปถึงที่นั่น ข้าพเจ้านั่งท่ามกลางพวกบิดาชั่วระยะหนึ่ง แต่ไม่นานก็ป่วย บรรดาพ่อๆ เหล่านี้พาลูกสาวมาในงานเลี้ยงเล็กๆ ที่สวยงามนี้ และทั้งหมดที่พวกเขาพูดถึงก็คือตลาดหุ้น -- พวกเขาไม่รู้จะคุยกับลูกๆ ของตัวเองอย่างไร ยิ่งกว่าเพื่อนของลูกเสียอีก ระหว่างงานเลี้ยง สาวๆ ให้ความบันเทิงแก่เราด้วยการละเล่นเล็กๆ น้อยๆ ท่องบทกวี และอื่นๆ จากนั้นในทันใดนั้นพวกเขาก็นำสิ่งที่คล้ายผ้ากันเปื้อนหน้าตาตลกๆ นี้ออกมา โดยมีรูที่ด้านบนเพื่อสอดหัวคุณเข้าไป เด็กผู้หญิงประกาศว่าตอนนี้พ่อกำลังสร้างความบันเทิงให้พวกเขา ดังนั้นพ่อแต่ละคนจึงต้องลุกขึ้นยืนและพูดอะไรบางอย่าง - ผู้ชายคนหนึ่งท่อง "Mary Had a Little Lamb" - และพวกเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ฉันไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร แต่เมื่อไปถึงที่นั่น ฉันบอกพวกเขาว่าฉันจะท่องบทกวีสักหน่อย และฉันขอโทษที่มันไม่ใช่ภาษาอังกฤษ แต่ฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะ ขอขอบคุณ: A TUZZO LANTO Poici di Pare TANto SAca TULna TI, na PUta TUchi PUti TI la. RUNto CATa CHANto CHANta MANto CHI la TI da. YALta CAra SULda MI la CHAta Picha Pino Tito BRALda pe te CHIna nana CHUNda lala CHINda lala CHUNda! RONto piti CA le, a TANto CHINto quinta LALda ola TiNta dalla LALta, YENta PUcha lalla TALta! ฉันทำเช่นนี้อยู่สามหรือสี่บท โดยผ่านอารมณ์ทั้งหมดที่ฉันได้ยินทางวิทยุของอิตาลี และเด็กๆ ก็คลี่คลาย กลิ้งไปตามทางเดิน หัวเราะอย่างมีความสุข หลังจากงานเลี้ยงจบลง ครูลูกเสือกับครูคนหนึ่งมาหาฉันและบอกฉันว่าพวกเขากำลังถกกันเรื่องบทกวีของฉัน คนหนึ่งคิดว่าเป็นภาษาอิตาลี และอีกคนหนึ่งคิดว่าเป็นภาษาละติน ครูถามว่า "ใครในพวกเราที่ใช่" ฉันบอกว่า "คุณต้องไปถามสาวๆ พวกเขาเข้าใจทันทีว่าเป็นภาษาอะไร"

พยายามหนีอยู่เสมอ ตอนที่ฉันเป็นนักเรียนที่ MIT ฉันสนใจแต่วิทยาศาสตร์ ฉันไม่มีอะไรดีเลย แต่ที่ MIT มีกฎ: คุณต้องเรียนหลักสูตรมนุษยศาสตร์เพื่อรับ "วัฒนธรรม" มากขึ้น นอกจากวิชาบังคับภาษาอังกฤษแล้วยังมีวิชาเลือกอีกสองวิชา ดังนั้นฉันจึงดูรายชื่อและพบดาราศาสตร์ทันที - เป็นหลักสูตรมนุษยศาสตร์! ปีนั้นฉันหนีไปกับดาราศาสตร์ จากนั้นในปีหน้า ฉันมองลึกลงไปในรายการ วรรณกรรมฝรั่งเศสที่ผ่านมาและหลักสูตรเช่นนั้น และพบปรัชญา มันเป็นสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดกับวิทยาศาสตร์ที่ฉันสามารถหาได้ ก่อนที่ฉันจะบอกคุณว่าเกิดอะไรขึ้นในปรัชญา ให้ฉันบอกคุณเกี่ยวกับชั้นเรียนภาษาอังกฤษ เราต้องเขียนหัวข้อ จาก จำนวนหนึ่ง ตัวอย่างเช่น มิลล์เขียนเรื่องเสรีภาพ และเราต้องวิจารณ์มัน แต่แทนที่จะพูดว่าตัวเองมีเสรีภาพทางการเมืองเหมือนที่มิลล์ทำ ฉันเขียนเกี่ยวกับเสรีภาพในโอกาสทางสังคม ปัญหาของการต้องเสแสร้งและโกหกเพื่อให้สุภาพ และเกมแห่งการแกล้งทำชั่วนิรันดร์นี้นำไปสู่ ​​"การทำลายของเส้นใยศีลธรรมของสังคมหรือไม่" คำถามที่น่าสนใจ แต่ไม่ใช่คำถามที่เราควรจะพูดคุย บทความอีกชิ้นหนึ่งที่เราต้องวิจารณ์คือของ Huxley เรื่อง "On a Piece of Chalk" ซึ่งเขาอธิบายว่าชอล์ค จาก ชิ้นธรรมดาที่เขาถือนั้นเป็นซากจากสัตว์ได้อย่างไร กระดูกและพลังภายในพิภพยกมันขึ้นจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของผาขาว จากนั้นมันก็ถูกทิ้งร้างและตอนนี้ถูกใช้เพื่อถ่ายทอดความคิดผ่านการเขียนบนกระดานดำ แต่อีกครั้ง แทนที่ของจะวิจารณ์เรียงความที่มอบหมายให้เรา ฉันเขียนล้อเลียนชื่อ "บนเศษฝุ่น ของฝุ่น" เกี่ยวกับวิธีที่ฝุ่นทำให้สีของ พระอาทิตย์ตกและฝนที่ตกลงมา เป็นต้น ฉันมักจะเป็นคนเสแสร้ง พยายามหนีอยู่เสมอ แต่เมื่อเราต้องเขียนธีมเกี่ยวกับ Faust ของเกอเธ่ มันก็สิ้นหวัง! งานนี้ยาวเกินไปที่จะล้อเลียน ของ หรือประดิษฐ์สิ่งอื่น ฉันพูดพึมพำกลับไปกลับมาว่า "ฉันทำไม่ได้ ฉันแค่ไม่ทำ ฉันจะไม่ทำ!" พี่น้องในคณะของฉันคนหนึ่งพูดว่า "ตกลง ไฟน์แมน คุณจะไม่ทำ แต่ตัวแทนจะคิดว่าคุณไม่ทำ ' อย่าทำเพราะคุณไม่ต้องการทำงาน คุณควรเขียนธีมด้วยบางสิ่ง -- จำนวนคำ ของ เท่าๆ กัน - และส่งมาพร้อมกับข้อความแจ้งว่าคุณทำได้' ไม่เข้าใจเฟาสท์ คุณไม่มีใจในเรื่องนี้ และเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะเขียนหัวข้อเกี่ยวกับเฟาสต์" ฉันก็เลยทำอย่างนั้น ฉันเขียนหัวข้อยาว "บนข้อจำกัดของเหตุผล" ฉันได้คิดเกี่ยวกับเทคนิคทางวิทยาศาสตร์สำหรับการแก้ปัญหา และมีข้อจำกัดบางประการอย่างไร: คุณค่าทางศีลธรรมไม่สามารถตัดสินได้ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์ จามรี จามรี จามรี และอื่นๆ จากนั้นพี่น้องอีกคนหนึ่งของก็ได้ให้คำแนะนำเพิ่มเติม "ไฟน์แมน" เขากล่าว "มันใช้ไม่ได้ การส่งธีมที่ไม่เกี่ยวกับเฟาสท์ สิ่งที่ควรทำคือทำงานสิ่งที่คุณเขียนลงในเฟาสท์" "น่าขัน!" ฉันพูดว่า. แต่เพื่อนพี่น้องคนอื่น ๆ คิดว่าเป็นความคิดที่ดี "ได้เลย ได้เลย!" ฉันพูดประท้วง "ฉันจะพยายาม." ดังนั้นฉันจึงเพิ่มครึ่งหน้าให้กับสิ่งที่ 1 เขียนไปแล้ว และบอกว่าหัวหน้าปีศาจเป็นตัวแทนของเหตุผล และเฟาสต์เป็นตัวแทนของจิตวิญญาณ และเกอเธ่พยายามแสดงข้อจำกัดของเหตุผล ฉันกวนมัน เหวี่ยงมันทั้งหมด และส่งในธีมของฉัน professor ให้เราแต่ละคนเข้ามาเพื่อหารือเกี่ยวกับหัวข้อของเรา ฉันคาดหวังในสิ่งที่เลวร้ายที่สุด เขากล่าวว่า "เนื้อหาเบื้องต้นนั้นใช้ได้ แต่เนื้อหาของ Faust นั้นสั้นเกินไป มิฉะนั้น จะดีมาก -- B + " ฉันหนีอีกแล้ว! ตอนนี้เข้าสู่ชั้นเรียนปรัชญา หลักสูตรนี้สอนโดย professor ผู้มีหนวดเคราชื่อโรบินสัน ซึ่งมักจะพึมพำอยู่เสมอ ฉันจะไปที่ชั้นเรียน และเขาจะพึมพำไปด้วย และฉันก็ไม่เข้าใจอะไรเลย คนอื่นๆ ในชั้นเรียนดูเหมือนจะเข้าใจเขาดีขึ้น แต่ดูเหมือนพวกเขาจะไม่สนใจเลย ฉันบังเอิญมีสว่านขนาดเล็กประมาณ 1 ใน 16 นิ้ว และเพื่อให้เวลาผ่านไปในชั้นเรียนนั้น ฉันจะหมุนมันระหว่างนิ้วและเจาะรูที่พื้นรองเท้าของฉัน ของ สัปดาห์หลังจากนั้น สัปดาห์. ในที่สุดวันหนึ่งในตอนท้ายของชั้นเรียน Professor Robinson พูดว่า "wugga mugga mugga wugga wugga . . และทุกคนก็ตื่นเต้น! พวกเขาทั้งหมดพูดคุยกัน และคุยกัน ฉันเลยคิดว่าเขาคงพูดอะไรที่น่าสนใจ ขอบคุณพระเจ้า ฉันสงสัยว่ามันคืออะไร ฉันถามใครซักคน พวกเขาบอกว่า "เราต้องเขียนหัวข้อและส่งภายในสี่สัปดาห์" "หัวข้อหนึ่ง เกี่ยวกับอะไร" "เขาพูดถึงอะไรตลอดทั้งปี" ฉันชะงักไป สิ่งเดียวที่ฉันได้ยินตลอดภาคเรียนนั้นที่ฉันจำได้คือช่วงเวลาที่การฟื้นตัวนี้เกิดขึ้น "muggawuggastreamของ< /strong>สติมุคคะวักกะ" และ ภูมิ!--ก็กลับเข้าสู่ความโกลาหล "กระแส ของ จิตสำนึก" นี้ทำให้ฉันนึกถึงปัญหาที่พ่อเคยให้ไว้มากมาย เมื่อหลายปีก่อน เขากล่าวว่า "สมมุติว่าชาวอังคารบางคนลงมายังโลกและชาวอังคารไม่เคยหลับ สมมติว่าพวกเขาไม่มีปรากฏการณ์บ้าๆ ที่เรามี ซึ่งเรียกว่าการนอนหลับ พวกเขาจึงถามคุณว่า 'รู้สึกอย่างไรที่ได้ไปนอน? จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณไปนอน? ความคิดของคุณหยุดกระทันหันไหม หรือมันเคลื่อนไหวน้อยลง rraaaaapppppiidddddllllllllyyyyyyyyyy yyy จริงๆ แล้วจิตใจเปลี่ยน ของf อย่างไร" ฉันสนใจ ตอนนี้ฉันต้องตอบคำถามนี้: กระแส ของ จิตสำนึกสิ้นสุดลงอย่างไรเมื่อคุณเข้านอน ดังนั้นทุกบ่ายตลอดสี่สัปดาห์ข้างหน้า ฉันจะทำงานตามธีมของฉัน ฉันจะปิดม่านในห้อง ปิดไฟและเข้านอน และฉันจะคอยดูว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อฉันเข้านอน พอตกกลางคืน ฉันก็จะนอนอีกครั้ง ดังนั้นฉันมีเวลาสังเกตได้วันละสองครั้ง ดีมาก! ในตอนแรกฉันสังเกตเห็นของมากมาย สิ่งที่รองลงมาซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับการหลับ ตัวอย่างเช่น ฉันสังเกตว่าฉันคิดหลายอย่างโดยการพูดกับตัวเองภายใน ฉันยังสามารถจินตนาการสิ่งต่างๆ ด้วยภาพ จากนั้นเมื่อฉัน เริ่มเหนื่อย ฉันสังเกตเห็นว่าฉันสามารถคิด ของ สองสิ่งพร้อมกันได้ ฉันค้นพบสิ่งนี้เมื่อฉันกำลังพูดคุยกับตัวเองเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง และในขณะที่ฉันกำลังทำสิ่งนี้ ฉันกำลังจินตนาการถึงเชือกสองเส้นที่เชื่อมต่อกัน ไปที่ปลายเตียงของฉัน ผ่านมู่เล่ย์และคดเคี้ยว