22 ต.ค. 2555
สารบัญ:
- “เขาซ่อมวิทยุด้วยการคิด”
- ไฟน์แมน โจ๊กเกอร์ภาคปฏิบัติ
- ละตินหรืออิตาลี
- ไฟน์แมนในการเรียนรู้
- เซฟแคร็ก
- ไฟน์แมนนักดนตรี
- ไฟน์แมนศิลปิน
- บทเรียนที่สามารถเรียนรู้ได้จาก Richard Feynman
“แน่นอนว่าคุณกำลังล้อเล่น Mr Feynman: การผจญภัยของตัวละครที่อยากรู้อยากเห็น” เป็นการรวบรวมเรื่องราวจากชีวิตของ Richard Feynman นักฟิสิกส์เชิงทฤษฎีที่เล่าโดย Ralph Leighton เพื่อนของเขา
ไฟน์แมนทำงานในโครงการแมนฮัตตันซึ่งสร้างระเบิดปรมาณูลูกแรก และในปี พ.ศ. 2508 เขาได้รับรางวัลโนเบลจากการมีส่วนร่วมในการพัฒนาควอนตัมอิเล็กโทรไดนามิกส์
ไฟน์แมนได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักฟิสิกส์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล และได้สร้างคุณูปการมากมายให้กับวิทยาศาสตร์ผ่านผลงานของเขา
“คุณล้อเล่นแน่ๆ คุณไฟน์แมน” เป็นคอลเลกชั่นที่น่าสนใจของเรื่องราวเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ ชีวิต ตลอดจนแรงจูงใจและความคิดของชายคนหนึ่งที่น่าสนใจมาก Feynman ไม่เพียงหลงใหลในวิทยาศาสตร์เท่านั้น เขายังกลายเป็นนักดนตรี ศิลปิน และ Safe Cracker!
“เขาซ่อมวิทยุด้วยการคิด”
ความอยากรู้อยากเห็นของ Feynman เกี่ยวกับวิธีการทำงานของสิ่งต่าง ๆ เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่อายุยังน้อย เมื่อเขากลายเป็นที่รู้จักทั่วเมืองบ้านเกิดของเขาจากความสามารถในการซ่อมวิทยุ แม้จะเป็นเพียงเด็กชายตัวเล็ก ๆ ก็ตาม ไฟน์แมนไม่ได้รับการฝึกอบรมหรือการศึกษาเป็นพิเศษเกี่ยวกับวิธีการทำงานของ Radios โดยยอมรับว่าทุกครั้งที่เขาถูกขอให้แก้ไขปัญหาใหม่ที่ไม่เคยพบมาก่อน เขาจะติดอยู่กับสิ่งที่ต้องทำ แต่แนวทางของไฟน์แมนในการแก้ปัญหาว่าทำไมวิทยุแต่ละเครื่องถึงไม่ทำงานจะนำเขาไปสู่เส้นทางวิทยาศาสตร์
คำสอนของบิดาทำให้ไฟน์แมนคิดเช่นนี้ พ่อของเขาจะสอนบางสิ่งบางอย่างจากไฟน์แมนจากสารานุกรม แต่เกี่ยวข้องกับบางสิ่งในชีวิตจริง นับจากนั้นไฟน์แมนจะจินตนาการถึงสิ่งต่าง ๆ และเกี่ยวข้องกับสิ่งต่าง ๆ ในความเป็นจริงอย่างไร สิ่งนี้มักทำให้เขาเข้าใจแนวคิดและทฤษฎีของนักวิทยาศาสตร์และนักคณิตศาสตร์คนอื่นๆ ได้ช้า แต่มันก็ทำให้ไฟน์แมนมีความสามารถที่แปลกประหลาดในการระบุข้อผิดพลาดในงานของบุคคลอื่น เพราะบางสิ่งจะแตกหักเมื่อมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของความเป็นจริง
ไฟน์แมน โจ๊กเกอร์ภาคปฏิบัติ
ธีมทั่วไปตลอดชีวิตของไฟน์แมนคือความปรารถนาอย่างต่อเนื่องที่จะเล่นตลกกับผู้คน ไฟน์แมนไม่ชอบผู้มีอำนาจ และดูเหมือนจะชอบโอกาสที่จะได้เห็นว่าเขาสามารถผลักดันสิ่งต่างๆ ได้ไกลแค่ไหน
ขณะที่อยู่ที่ MIT Feynman เป็นส่วนหนึ่งของพี่น้อง Phi Beta Delta พี่น้องบางคนชอบทำงานในห้องเฉพาะ เมื่อใดก็ตามที่ใครมารบกวนพวกเขาจากการทำงาน พวกเขาจะบอกพวกเขาทันทีว่า “ปิดประตู!” อยู่มาวันหนึ่ง มีคนไม่สบายเพราะถูกบอกให้ปิดประตู ดังนั้นพวกเขาจึงถอดบานพับประตูออก
ในห้องยังมีประตูอีกบาน ดังนั้นไฟน์แมนจึงตัดสินใจถอดประตูบานพับออก และซ่อนไว้ชั้นล่างในห้องใต้ดิน
เมื่อทุกคนตื่นขึ้นมาและพบว่าประตูบานหนึ่งหายไป พี่น้องต้องออกตามหาผู้ร้ายเพื่อให้ได้ประตูกลับคืนมา
หลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ประธานสมาคมตัดสินใจถามสมาชิกทุกคนด้วยเกียรติว่าพวกเขาขโมยประตูหรือไม่ ประธานาธิบดีเดินไปทั่วห้องโดยบอกทุกคนว่าไม่ได้ขโมยประตู เมื่อประธานาธิบดีไปถึงไฟน์แมน เขายอมรับว่าขโมยประตู แต่ไม่มีใครเชื่อเขา!
หลายปีต่อมา ไฟน์แมนยอมรับอีกครั้งว่าขโมยประตูและถูกกล่าวหาว่าโกหกเพราะไม่มีใครจำได้ว่าเขายอมรับ!
ละตินหรืออิตาลี
ไฟน์แมนเติบโตในนิวยอร์กซึ่งมีชาวอิตาลีอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก ไฟน์แมนฟังสถานีวิทยุของอิตาลีและตกหลุมรักเสียงกลิ้งของภาษาอิตาลี ไฟน์แมนจะเลียนเสียงแม้ว่าจะไม่รู้ภาษาอิตาลีเลยก็ตาม
ตั้งแต่นั้นมา เมื่อ Feynman ออกไปตามท้องถนน เขามักจะตะโกนใส่ผู้คนด้วยภาษาอิตาลีหลอกๆ และแสร้งทำเป็นว่าเขาเป็นคนอิตาลี แม้กระทั่งพูดกับชาวอิตาลีที่จำเสียงสูงต่ำได้ แต่เชื่อว่าต้องเป็นภาษาถิ่นอื่น
ไฟน์แมนสามารถหลีกเลี่ยงสิ่งนี้ได้เนื่องจากความสามารถของเขาในการแสดงความมั่นใจอย่างเต็มที่ในสิ่งที่เขาทำ
ไฟน์แมนในการเรียนรู้
ตลอดชีวิตของเขา ไฟน์แมนมีมุมมองที่น่าสนใจเกี่ยวกับการเรียนรู้ ไฟน์แมนมักจะหาวิธีของตัวเองในการแก้ปัญหาเพื่อที่เขาจะได้เข้าใจว่าเป็นส่วนหนึ่งของความเป็นจริง ซึ่งมักจะตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับวิธีที่คุณได้รับการสอนในหนังสือ
แม้ว่าความสนใจอันดับแรกของไฟน์แมนคือฟิสิกส์ เขามักจะหลงทางไปในสาขาวิชาอื่นๆ ในขณะที่เรียนวิชาชีววิทยา เขาพบว่าเพื่อนนักเรียนของเขาเสียเวลาไปกับการท่องจำสิ่งที่พวกเขาสามารถค้นหาได้ใน 15 นาที แทนที่จะพยายามทำความเข้าใจ
ขณะที่อยู่ในบราซิล ไฟน์แมนพบว่าเขาสามารถถามคำถามได้ และนักเรียนจะรู้คำตอบทันที แต่เมื่อเขาตรวจสอบความเข้าใจของคำถามแล้ว เขาพบว่านักเรียนไม่เข้าใจเนื้อหาอย่างแท้จริง แต่พวกเขารู้วิธีสอบผ่านเท่านั้น
ต่อมา Feynman ถูกขอให้เป็นคณะกรรมการการศึกษาแห่งแคลิฟอร์เนีย เป็นความรับผิดชอบของคณะกรรมการที่จะต้องเลือกหนังสือเรียนที่จะใช้ในโรงเรียนในแคลิฟอร์เนีย
ไฟน์แมนไม่เหมือนกับสมาชิกคณะกรรมการคนอื่น ๆ ของเขา อ่านและทบทวนหนังสือทุกเล่ม โดยพบว่าพวกเขาเขียนโดยผู้ที่ไม่เข้าใจเรื่องนี้อย่างถ่องแท้
เซฟแคร็ก
ขณะที่ทำงานที่ Los Alamos ในโครงการ The Manhatten Project ไฟน์แมนเริ่มสนใจที่จะเซฟแคร็กเนื่องจากขาดระบบรักษาความปลอดภัยที่เก็บเอกสารสำคัญของโครงการ ไฟน์แมนแสดงท่าทีรังเกียจผู้มีอำนาจอีกครั้ง ความสนใจในการทำลายระบบและการไขปริศนา
ไฟน์แมนเริ่มเรียนรู้เกี่ยวกับการไขตู้เซฟโดยแยกแม่กุญแจออกจากกันและศึกษาวิธีการทำงาน อย่างไรก็ตาม เขาใช้เวลานานและทดลองหลายครั้งก่อนที่จะดำเนินการใดๆ กับเซฟแคร็ก ไฟน์แมนจะลองใช้แนวทางและการทดลองและทฤษฎีทุกประเภทเพื่อพยายามหาระบบที่ได้ผล
ในที่สุดไฟน์แมนก็พบวิธีที่เขาสามารถหาตัวเลขสองในสามของชุดค่าผสมที่อนุญาตให้มีข้อผิดพลาดเล็กน้อย ซึ่งหมายความว่าเขาต้องค้นหาหมายเลขสุดท้ายเท่านั้น แต่แม้จะฝึกฝน กระบวนการนี้อาจใช้เวลาหลายชั่วโมง
อยู่มาวันหนึ่ง Feynman ไปแสดงให้เพื่อนของเขาซึ่งสนใจเทคนิคล็อคของเขาเช่นกัน ผู้ชายบางคนจับกระแสว่าไฟน์แมนกำลังจะทุบตู้เซฟ ทั้งที่ความจริงแล้วเขาแค่จะแสดงทฤษฎีของเขาให้เพื่อนฟังเท่านั้น
ด้วยความบังเอิญ ไฟน์แมนสามารถค้นหาหมายเลขที่ถูกต้องซึ่งจะเปิดตู้เซฟได้ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ไฟน์แมนก็มีชื่อเสียงในฐานะผู้พิทักษ์สันติราษฏร์
จากนั้นไฟน์แมนได้พัฒนาเทคนิคที่สองในการรวมตู้เซฟเข้าด้วยกันในขณะที่พวกเขาเปิดอยู่แล้ว ด้วยการหมุนหน้าปัด เขาสามารถรับหมายเลขสองในสามหมายเลขได้โดยไม่ต้องดูตู้เซฟ ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่เขาอยู่ในห้องของใครบางคน เขาสามารถพูดคุยและรับหมายเลขสองในสามจากตู้เซฟของพวกเขาได้โดยการพิงมัน
หลังจากได้ตัวเลขสองตัวแล้ว เขาจะเก็บบันทึกเพื่อที่เขาจะได้สามารถถอดรหัสตู้เซฟได้เร็วขึ้นมากในอนาคต ด้วยชื่อเสียงของเขาในฐานะนักเซฟแคร็กเกอร์ ไฟน์แมนมักถูกขอให้เปิดตู้เซฟของผู้คน หากพวกเขาอยู่นอกเมืองและจำเป็นต้องใช้เอกสารสำคัญ เมื่อไฟน์แมนมีตัวเลขสองตัวแรกรวมกันแล้ว เขาสามารถถอดรหัสตู้เซฟได้โดยลองใช้หมายเลขแรกภายใน 20 ครั้ง
ไฟน์แมนนักดนตรี
ขณะสอนที่ศูนย์การวิจัยทางกายภาพในบราซิล ไฟน์แมนค้นพบความเพลิดเพลินในดนตรีแซมบ้า ไฟน์แมนเข้าร่วมวงดนตรีแซมบ้าที่จะเล่นในงานคาร์นิวัลประจำปี เขาเรียนรู้ Frigideira และฝึกฝนเป็นเวลาหลายสัปดาห์เพื่อให้สามารถเล่นในช่วงเทศกาลได้
ไฟน์แมนเล่าว่าเขาขาดความสามารถทางดนตรีและรู้สึกกลัวเพราะเขาเป็นคนนอกที่ไม่ค่อยดีนัก แต่ไฟน์แมนยังคงฝึกฝนและกลายเป็นส่วนสำคัญของวง
ต่อมา ขณะทำงานที่คาลเทค ไฟน์แมนได้ร่วมแสดงละครโดยเขาแสดงเป็นผู้เล่นบองโกในไนต์คลับ ขณะที่อยู่ที่ Los Alamos ไฟน์แมนเริ่มเล่นกลองเพื่อสร้างความบันเทิงให้กับตัวเอง ไฟน์แมนไม่มีการฝึกดนตรีและเล่นกลองได้ด้วยเทคนิคที่เขาสอนเองเท่านั้น เมื่อพูดถึงการอ่านดนตรีประกอบละคร เขาขาดความลึกซึ้งโดยสิ้นเชิง ไฟน์แมนมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อราล์ฟ ซึ่งเป็นนักดนตรี และเขาขอให้เขาร่วมแสดงด้วย Ralph สามารถอ่านดนตรีได้ ดังนั้นเขาจึงสอน Feynman ถึงสิ่งที่เขาต้องทำ
นักออกแบบท่าเต้นชอบวิธีที่ไฟน์แมนและราล์ฟเล่นและขอให้พวกเขาบันทึกเทปเพลงของพวกเขาเพื่อที่เธอจะได้นำไปใช้กับการแสดงบัลเลต์ที่เธอแสดงที่ซานฟรานซิสโก ไฟน์แมนและราล์ฟไปซานฟรานซิสโกและแสดงดนตรีที่พวกเขาบันทึกเองสำหรับการแสดงบัลเลต์แสดงสด นักออกแบบท่าเต้นได้ขอให้ไฟน์แมนและราล์ฟบันทึกเทปที่สองสำหรับบัลเล่ต์อีกชุดที่เธอผลิต นักออกแบบท่าเต้นนำบัลเลต์นั้นไปแสดงบนท้องถนน และลงเอยด้วยการเข้าชิงบัลเลต์ครั้งแรกที่สหรัฐอเมริกา และจากนั้นไปทั่วโลก!
ไฟน์แมนศิลปิน
Feynman เติบโตขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกไม่สนใจในศิลปะ เขามักจะถกเถียงกับเพื่อนของเขา Jirayr “Jerry” Zorthian เกี่ยวกับศิลปะและวิธีที่ชายสองคนตีความมันต่างกัน
เจอร์รีแย้งว่านักวิทยาศาสตร์มองไม่เห็นความงามในงานศิลปะเพราะพวกเขาแยกย่อยออกเป็นองค์ประกอบทางวิทยาศาสตร์ ในขณะที่ไฟน์แมนแย้งว่าศิลปินไม่สามารถมองเห็นความงามของวิทยาศาสตร์ในงานศิลปะได้
ไฟน์แมนตัดสินใจเรียนรู้วิธีการวาดภาพจากเพื่อนที่เป็นศิลปินของเขา จากนั้นจึงเข้าเรียนในชั้นเรียนศิลปะ
กระบวนการเดียวกันในการค้นพบดนตรีของไฟน์แมนเกิดขึ้นจากการสำรวจงานศิลปะของเขา ในตอนแรกเขาไม่ค่อยถนัดนัก และเข้าหาตัวแบบแตกต่างจากที่คนอื่นเข้าหา แต่ด้วยการฝึกฝนและความอุตสาหะอย่างต่อเนื่อง ไฟน์แมนก็ค่อยๆ เก่งพอที่จะรับหน้าที่วาดภาพให้กับผู้คนและจัดแสดงผลงานศิลปะของเขาในพิพิธภัณฑ์และหอศิลป์
บทเรียนที่สามารถเรียนรู้ได้จาก Richard Feynman
Richard Feynman มีชีวิตที่น่าทึ่งซึ่งรวมถึงการทำงานที่ก้าวหน้า ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับการสอนและการเรียนรู้ ตลอดจนความสนใจและความเข้าใจอย่างกว้างขวางในหลายๆ ด้าน ฉันคิดว่ามีสองบทเรียนสำคัญที่ต้องเรียนรู้จาก "คุณล้อเล่นแน่นอน คุณไฟน์แมน"
ผลงานที่ยอดเยี่ยมมาจากความอยากรู้อยากเห็น
Feynman เริ่มสำรวจวิทยุและวิทยาศาสตร์เป็นครั้งแรกเพราะเขาสนใจในพวกเขา งานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคุณจะมาจากการไม่ขวนขวายที่จะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้สำเร็จ แต่มาจากความอยากรู้อยากเห็นของคุณ
หลังจากลอสอาลามอส ไฟน์แมนรับบทบาทเป็นศาสตราจารย์ แต่เขากังวลว่าจะไม่ประสบความสำเร็จในสิ่งที่สำคัญ ความกังวลนี้ทำให้เขาไม่สามารถทำงานที่ยอดเยี่ยมได้ จนกระทั่งเขาได้รับคำแนะนำว่าไม่ใช่ความรับผิดชอบของเขาที่จะต้องทำงานที่ยอดเยี่ยม ในที่สุดเขาก็สามารถผ่อนคลายและสนุกกับวิทยาศาสตร์ได้อีกครั้งเพราะความอยากรู้อยากเห็น
ไฟน์แมนยังสามารถเป็นนักดนตรีและศิลปินได้ ไม่ใช่เพราะเขาต้องการแสดงหรือปรากฏตัวในหอศิลป์ แต่เพราะเขาต้องการสำรวจความอยากรู้อยากเห็นในเรื่องต่างๆ
บทเรียนสำคัญที่ต้องเรียนรู้คือ อย่ากังวลกับสิ่งที่คุณกำลังทำหรือกำลังทำอยู่ ปล่อยให้ความอยากรู้อยากเห็นเป็นตัวนำทาง
ไม่รู้ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่
บทเรียนสำคัญประการที่สองคืออย่ากลัวที่จะไม่รู้ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ ไฟน์แมนดูเหมือนว่าเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ การค้นพบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบางอย่างของเขาเกิดขึ้นโดยบังเอิญและจะไม่เกิดขึ้นหากไฟน์แมนกลัวที่จะเผชิญกับความกลัวที่ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
สิ่งสำคัญคือต้องแก้ไขปัญหาในแบบที่คุณเห็น เพียงเพราะมีวิธีที่ถูกต้องในการทำบางสิ่ง ไม่ได้หมายความว่าเป็นวิธีที่ถูกต้องในการทำสิ่งนั้น ไฟน์แมนมองโลกและงานของเขาผ่านเลนส์ที่ต่างออกไป ซึ่งทำให้เขาสามารถเข้าใจความแตกต่างของวัตถุในแบบที่แตกต่างจากเพื่อนร่วมงานของเขา
อย่ากลัวที่จะทำในสิ่งที่คุณคิดว่าถูกต้อง แม้ว่ามันจะขัดต่อคำตัดสินที่ดีกว่าของคนอื่นก็ตาม
ที่นี่เป็นบทสัมภาษณ์ของ Richard Feynman จากปี 1981 ที่เขาพูดถึง "ความสุขในการค้นหาสิ่งต่างๆ" สิ่งนี้น่าสนใจอย่างยิ่งเพราะเขาพูดถึงวิธีการมองโลก วิธีคิดของเขาเกี่ยวกับปัญหา และเหตุการณ์บางอย่างในหนังสือ
“คุณล้อเล่นแน่นอน คุณไฟน์แมน” เป็นหนังสือที่น่าสนใจและให้ความบันเทิงเกี่ยวกับชีวิตของผู้ชายที่น่าทึ่งคนหนึ่ง วิธีการของเขาในเรื่องของเขา งานของเขา และชีวิตของเขานั้นน่าสนใจมากและตลกมาก
บางส่วนของหนังสือที่น่าสนใจที่สุดคือการแสดงของไฟน์แมนในสถานการณ์แปลกๆ ที่เขาพบ การมีปฏิสัมพันธ์กับผู้หญิง ในบาร์ และสถานที่ต่างๆ ที่เขาอาศัยและทำงาน
ซื้อคุณล้อเล่นแน่นอน คุณไฟน์แมนใน Amazon (ลิงค์พันธมิตร)